2.5.
Znaki
2.5.1. Znaki interpunkcyjne
Znaki inetrpunkcyjne należy składać zgodnie z obowiązującymi zasadami pisowni polskiej, opisanymi w literaturze normatywnej. Do tego oczywistego, wydawałoby się, zalecenia, należy jednak dodać następujący komentarz.
1. Przepisy interpunkcyjne dzielą się na bezwzględnie obowiązujące i fakultatywne [28, s. 17].
2. Poszczególne pozycje literatury normatywnej często różnią się między sobą przy omawianiu poszczególnych zasad użycia znaków interpunkcyjnych.
3. Literatura normatywna często nie jest precyjna, bądź nie bierze pod uwagę niektórych aspektów stosowania znaków interpunkcyjnych, najczęściej aspektów typograficznych.
4. Nieprecyzyjność, niespójność i niepełność zasad przedstawianych w literaturze normatywnej jest wypełniana uzusem. (W istotnych przypadkach jest on przytaczany, głównie na podstawie opracowania E. Łuczyńskiego [29]).
Biorąc pod uwagę wyżej wymienione czynniki, można pokusić się o następujące wnioski. Jeśli nie złamano przepisów interpunkcyjnych bezwzględnie obowiązujących, trudno mówić o poprawności lub niepoprawności typograficznej danego tekstu. Należy raczej mówić o pewnym stylu, w jakim dany tekst został złożony. Znaczy to, iż podczas procesu składania danego tekstu dokonano pewnych wyborów i podjęto takie a nie inne decyzje dotyczące sposobu złożenia tekstu (w tym wypadku poprzez wybór konkretnego sposobu użycia poszczególnych znaków interpunkcyjnych). Podejmowanie takich decyzji ma ułatwić niniejszy podrozdział.
Wszystkie zasady, uwagi i sugestie w niniejszym podrozdziale dotyczą tekstu ciągłego, chyba, że zaznaczono inaczej.
Współczesne wydawnictwa normatywne [38; 30; 28; 22] do znaków interpunkcyjnych zaliczają dziesięć następujących znaków: kropkę, średnik, przecinek, dwukropek, pauzę (myślnik), wielokropek, znak zapytania (pytajnik), wykrzyknik (znak wykrzyknienia), nawias, cudzysłów.
Ponadto należy wziąć pod uwagę następujące aspekty:
1. Współczesne wydawnictwa normatywne nie wymieniają znaku półpauzy jako znaku interpunkcyjnego, mimo iż półpauza występująca w zastępstwie pauzy jest typowym znakiem interpunkcyjnym.
2. Niektóre wystąpienia znaków interpunkcyjnych w tekście (np. nawias zamykający po liczbie) nie są zastosowaniami interpunkcyjnymi tych znaków.
3. Dywiz (a więc także część innych kresek poziomych) nie jest zaliczany do znaków interpunkcyjnych [28, s.10].
  |